Βρισκόμαστε στο σημείο όπου ο δρόμος της ιστορίας χωρίζεται στα δύο:

Από τη μια πλευρά υπάρχει ένα ανηφορικό, δύσκολο και στενό μονοπάτι που οδηγεί τελικά στην ελευθερία.

Από την άλλη υπάρχει μια ολοκαίνουργια λεωφόρος με πολλαπλές ευκολίες η οποία οδηγεί τελικά στην ολοκληρωτική μας υποδούλωση.

Οι άνθρωποι που στέκονται μπροστά στις δύο αυτές επιλογές σήμερα, διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

• Αυτούς που έχουν κατανοήσει που και τι ζούν, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν κι έχουν αρχίσει να το κάνουν.
• Αυτούς που δεν έχουν κατανοήσει ή δε θέλουν να κατανοήσουν που και τι ακριβώς ζούμε και άρα, ζουν όπως ζούσαν πάντα μέσα στη θολούρα της πνευματικής μετριοπάθειας, οι οποίοι είτε θα μάθουν με τον δύσκολο τρόπο ο οποίος θα πονέσει εξαιρετικά πολύ, είτε δεν θα μάθουν ποτέ.
  

Αυτή θα είναι η τελευταία μου ανάρτηση για κάμποσο καιρό.

Το χρέος μου προς την κοινωνία - διαδικτυακά - το πλήρωσα.

Όποιος άκουσε άκουσε.

Όποιος γέλασε, γέλασε.

Όποιος διάβασε διάβασε.

Το κουδούνι χτύπησε.

Τώρα είναι η ώρα του λογαριασμού και των εξετάσεων.

Δε θα σας πω καλή τύχη.

Θα σας ευχηθώ καλή προετοιμασία (υλική, νοητική και πνευματική).

Η τύχη ευνοεί τους προετοιμασμένους.

Τα λέμε μόλις βγούμε στην άλλη πλευρά